Life

Life is too short to take TOO seriously

سیستم امتحانی هندوستان

باز فصل امتحانا شروع شد و به مدت یک ماه امتحان دارم ، سیستم دانشگاهی هند اینحوریه که در طول یه ترم دوتا میان ترم میگیرن که دانشجو به انتخاب خودش میتونه یکی یا هر دو رو بده ، هرکدوم بهتر بشه به عنوان نمره میانترم محسوب میشه ، میانترم از 40 نمره هست و پایان ترم از 60 نمره، اولین میانترم در اواسط ترم تحصیلی و میانترم دوم دقیقا آخر ترم و بعد از اتمام کلاسا ، بلافاصله بعد از امتحانای میدترم دوم امتحانای فاینال شروع میشه که اکسترناله ، و سوالا رو اساتیدی خارج از کالج طرح میکنن و حتی تصحیح برگه ها هم دست افرادیه کاملا ناشناس ، سیستم نمره دهی هم افتضاحه ، تاپ استیودنت باشی ماکسیم 70 از 100 میشی ، اما توی مدرکت نشون میده که فرست کلاس هستی

نکته ای که اینحا مهمه اینه که باید تمام دفترچه امتحانی رو پر کنی و اگه میخوای نمره ی بالاتری بگیری باید حد اقل دو تا سه دفترچه اضافی بگیری ، به عبارتی از حداقل چهل صفحه تا 60 ، 70 صفحه بنویسی ، که این یعنی سه ساعت جلسه امتحان بدون فکر کردن ، بنویس ، بنویس ، بنویس

پ.ن : خبرا از ایران از این جکایت میکنه که وحشتناک گرمه ، اما جای همگی خالی هوا اینجا کاملا بهاری و دلنشینه

بنزین لیتری 1380 تومان

اینجا توی مملکت هندوها بنزین لیتری 60 روپیه هست ، یعنی اگر به تومان خودمون تبدیل کنیم به عبارتی میشه 60 * 23 = 1380

فکرشو بکن لیتری 1380 تومان بدی بنزین ، اونم با این مسافت های طولانی و ترافیک

400 تومن خیلی خوبه ها :)

goodbye time

امشب اولین باره که اینقدر دلتنگی رو احساس میکنم ، دلیلش اینه که داداشم از اینجا رفت بنگلور که درسشو اونجا شروع کنه ، این مدت که اینجا بود به مراتب بیشتر از زمانی که توی ایران با هم بودیم به هم نزدیک شده بودیم ، بازم لحظه ی خداحافظی و دلتنگی های سختش ، همیشه از این لحظه متنفر بودم و ازش فرار میکردم ، به یه نحوی اون لحظه ی خداحافظی رو دور میزنم و بدون نگاه کردن به چشم فرد سریع ماچ و بوسه ها رو میکنم و از صحنه دور میشم ، یه جورایی درک کردم که چقدر سخته برای خانواده که یکی از نزدیکاشون میزاره و بار سفر میبنده ، مخصوصا پدر و مادر...

How to be happy

Honey roasted Pork Ham + Smirnoff + Miscellaneous ... = Happy Time

مزه ی شیرین کارت معافیت سربازی

و اینک کارت معافیت از خدمت کاپیتان هم صادر شد

هم اکنون با تماس تلفنی از وطن این خبر مسرت آمیز به اینجانب ابلاغ شد

پ.ن : با تشکر فراوان از سردار زاده کمند که واقعا مرد بزرگواریه و همینطور سرکار خانم کشاورز (در انجمن ایرانیان خارج از کشور) که اگه پیگیری های بی چشم داشت ایشون نبود کار من درست نمی شد
پ.ن : یه تشکر ویژه از برادرای عزیزم که با رفتن به خدمت سربازی باعث معافی من شدن