پیش به سوی گوا

هر روز از صبح تا بعدازظهر کلاس دارم ، زندگی یه روال روتین به خودش گرفته ، راضی هستم ، مخصوصا که دوستای خوبی هم توی دانشگاه دارم ، اینجا استاد ها خشک نیستن و سر کلاس بگو بخند براهه ، گروه ما بچه های باحالی داره ، هرکس سوژه ای هست ، یه همکلاسی سومالیایی دارم که اونم پسر شوخ طبعی هست ، یه استاد کامرشیال داریم خیلی قشنگ حرف میزنه از دو ساعت کلاسش ، دقیقا دوساعتش رو میخندیم ، مثل گل مراد میمونه.







از قردا احتمال زیاد به مدت یک هفته به خاطر یکی دیگه از هزاران فستیوال هندی ها تعطیل هستم و برنامه ی مسافرت به گوا با یکی از هم خونه ای های هندیم گذاشتم که یک شنبه شب با قطار عازم سفر خواهیم شد.