آلزایمر موقتی

بعدازظهری دلم هوای آرشیو وبلاگم کرد ، یه مقدار از آرشیو مربوط میشه به زمانی که توی پرشین بلاگ مینوشتم ، خواستم بخونم دیدم که ریخته بهم گفتم بزار بعد از یکسال و اندی برم و درستش کنم ، صفحه اصلی پرشین بلاگ رو باز کردم شناسه کاربری و نوشتم وقتی نوبت به پسوورد شد ، یهو هنگ کردم ، هرچی فکر میکردم یادم نمیومد ، خلاصه روی گزینه شناسه و پسوورد خود را فراموش کردم کلیک کردم اما اون سوالی که توی ثبت کردن وبلاگ برای همیچین مواقعی جواب داده بودم رو هم فراموش کرده بودم ، رفتم سراغ ایمیلم هرچی گشتم ایمیلی از پرشین بلاگ نبود ، خیلی کلافه شده بودم ، بعد از حدود دوساعت کلنجار رفتن دیگه نا امید شده بودم خواستم از اینترنت بیام بیرون که یهو دینگ پسورردم یادم اومد ، گرفتم که در نا امیدی ، بسی امید است